Artikulu honek Tertulia Dialogiko batzuen ezarpenari buruzko informazioa ematen du. Tertulia Dialogikoak jarduera kultural gisa agertu ziren Espainian herri-hezkuntzaren esparruan, eta literatura-lan klasikoak irakurtzean eta eztabaidatzean datza. Hasierako asmoa kultura- eta hezkuntza-desberdintasunak gainditzea zen (Flecha, 2000). Oraintsuko inplementazioek beste gizarte- eta hezkuntza-testuinguru batzuetan duen irismena erakutsi dute. Tertulia Dialogikoak liburu eta obra akademikoen irakurketan eta eztabaidan oinarritutako hezkuntza-ekintza arrakastatsuak dira, eta parte-hartzaileen artean ezagutzaren eraikuntza dialogikoa egitera garamatzate.
Barros-del Río eta kideek egindako kasu-azterketan, Bigarren Hezkuntzako master batean matrikulatuta zeuden 7 ikaslek hartu zuten parte, ingelesaren irakaskuntzan espezializatuta zeudenak, hain zuzen ere. Informazioa Tertulia Dialogikoen 10 saiotan jaso zen, baita hasierako eta amaierako txostenetan, ikasleen koadernoetan eta prestatzailearen oharretan ere.
Tertulia Dialogikoak ingelesa atzerriko hizkuntza gisa irakasteko eta ikasteko prozesuaren ulermen kritikoan parte har zezaten jarduera ezin hobeak direla zirela iradoki zuen ikerketak, eta irakaslearen nortasuna eraikitzeko prozesuan laguntzen zutela. Gainera, ikerketak adierazi zuen iturri zientifikoen irakurketa eta metodologia dialogikoa beste hizkuntza batzuetako hiztunei ingelesa irakasteko erantzun kritikoko praktikak sustatzeko funtsezko inputak zirela.
Esplorazio-azterketa horrek etorkizuneko maisu-maistrei lehen mailako iturri zientifikoen irakurketa dialogikoan oinarrituz eta horren bidez ezagutza kritikoa eraikitzeko aukera esanguratsuak eskaintzeko beharra adierazten du.
Egilea: Nerea Gutiérrez-Fernández
