Nature aldizkari zientifiko ospetsutik eta, zehatzago, Nature Careers Community zerbitzutik, Natureren irakurleek beren esperientziak eta aholku profesionalak partekatzeko gunetik, proposamen praktiko batzuk iritsi zaizkigu, seme gorra duten irakasle-ikertzaile bikote baten eskutik, irakasleek erabil ditzaten maskarak une honetan.
Zentzuzko aholkuak dira, ez dira garrantziaren arabera antolatzen, adin desberdinetako ikasleekin aplikatzeko balio dute, eta irakasle bakoitzak gelako egoera bakoitzera egokitu beharko du; baina, hasiera batean, guztiek irakasleei lagundu diezaiekete, ikasle gorrek eskolei hobeto jarrai diezaieten, bereziki orain, baina baita maskarei agur esaten diegunean ere.
Zenbait aholku harrigarriak izan daitezke ikasle gorrentzat diren heinean, baina, ondo dakigunez, zenbait ikaslek entzumen-zailtasun batzuk baino ez dituzte, beste batzuek, aldiz, entzumen-hondarrak baino ez, beste batzuk transplantatuak izan dira… Azken batean, irakasleek dauden egoera anitzak kudeatu behar dituzte, eta, adierazi dugun bezala, aholku praktiko horietako batzuk baliagarriak izan daitezke eskolak prestatzeko, eskolak iraun bitartean edo ondoren. Profesional bakoitzak jakingo du nola jokatu, bere ikasleen beharren eta egoeraren arabera.
Garrantziaren arabera antolatuta ez daudela esan dugun arren, agian, lehen aholkua da ahalik eta maskararik “inklusiboena” bilatzea. Aurpegiko maskara gardenek ezpainak eta aurpegiko adierazpen ikusgarrienak irakurtzea ahalbidetzen dute, baina ez dira merkeak izaten eta ez dira erraz lortzen; hala ere, oso lagungarriak izango lirateke, ikasle gorrek ezpainak irakurtzen baitakite, oro har.
- Kontuan hartuta ikasle batzuek entzumen-hondarrak dituztela, transplantatuta daudela eta abar, hitz egitean, azalpenak ematean, garrantzitsua da ahalik eta argien egitea, poliki, ondo ahoskatuz eta mezuak errepikatuz.
- Jakina denez, eskoletan garrantzitsua da euskarri grafikoak erabiltzea, hala nola diapositibak, irudiak eta abar; kasu honetan, ahal den neurrian, eta mezu labur eta/edo gako-hitz batzuez lagunduta. Kontua litzateke ahotsa eta elkarrizketa klaseko garrantzi gutxieneko alderdi bihurtzea.
- Gelan zarata badago, ezinezkoa da entzuteko desgaitasuna duten ikasleek mezuak ulertzea. Horregatik, jarduera hasterakoan komenigarria litzateke ikasle guztiei gogoraraztea zarata-faltaren garrantzia.
- Ikasle batek eskolan galdera bat egiten duenean, komeni da erantzun aurretik errepikatzea; horrela, ikasle guztiek galdera entzun eta ulertu dutela ziurtatzen da.
- Azalpen batzuk grabatzeak eta on line eskuragarri jartzeak, ikasleek deskargatu eta bigarrenez entzun ditzaten, ia ikasle guztiei lagundu diezaieke. Baina, gainera, grabazio horiek gelatik kanpo egiten badira, maskararik gabe, ezpain-irakurleei gehiago lagunduko diete.
- Beste pertsona batzuen grabazioak erabiltzen direnean (Youtuberen bidez, podcastak…), garrantzitsua da soinuaren kalitatea zaintzea. Hondoko soinuak edo musikak ulermena zaildu dezakete, beraz, hitz hutsezko eta, idealki, azpitituludun bideoak aukeratzea komeni da.
Koronabirusak, bizitzako beste arlo batzuetan bezala, bizitza zailago egin digu gutako askori, Olivier Pourret-ek eta Elodie Saillet-ek dioten bezala, unibertsitateek, ikastetxeek, hizlariek eta irakasleek ahalegina egin behar dugu ikasle guztiak barneratzeko eta laguntzeko. Musukoak ezinbestekoak dira COVID-19aren hedapenari eusteko, baina irakasleok gero eta modu inklusiboagoak topatu behar ditugu.
Garrantzitsua da ikasteko, aldatzeko eta laguntza eskatzeko prest egotea. Onena litzateke ikasleekin beraiekin hitz egitea, laguntzeko modurik onena nolakoa den jakiteko. Gure ustez, beste ikasleak eta familiak ere informazio- eta ezinbesteko lankidetza-iturriak dira, eta horiek bideratzeko, Hezkuntza Jarduera Arrakastatsuak egon badaude. Kontua da, Freirek zioen bezala, zailtasunak aukera bihurtzea pandemia garaian ere.
Egilea: Luisa Mari Puertas
