Sormenak berebiziko garrantzia du beste prozesu batzuekin duen loturagatik, hala nola arazoak ebaztearekin eta arazoak aurkeztearekin (Pasztor, Molnar eta Csaspo, 2015). Egile asko sormen matematikoa definitzen saiatu diren arren, ez dago kontzeptu horren definizio bakarra onarturik (Mann, 2006). Haatik, definizioak kategoria hauetan taldekatu daitezke: a) azken produktuan zentratzen direnak eta b) prozesura bideratuta daudenak.
Bartzelonako Unibertsitateko Mallart, Font eta Diez (2017) ikertzaileek egindako ikerketaren emaitzak argitaratu dituzte EURASIA Journal of Mathematics, Science and Technology Education aldizkatian: Case Study on Mathematics Pre-service Teachers’ Difficultien in Problem Posing. Ikerketa horrek matematikako irakasleek arazoak arrakastaz planteatzeko ezagutza baliagarriak ematen ditu.
Hori horrela, artikuluak sormen matematikoaren kontzeptuaren berrikuspena aurkezten du, hainbat egileren arabera. Gainera, ikertzaileek matematika-arazoak planteatzearen garrantzia azpimarratzen duten azterlanen berrikuspena egiten dute. Azterlan horien arabera, arazoak planteatzea ikasleen ikaskuntza-ereduak identifikatzeko eta horiek probatzeko modutzat hartzen da, eta matematika-gaitasunak arazoak formulatzearekin erlazionatzeko ikasketak egiten dira.
Azterketan hamar irakaslek parte hartu zuten, eta arazoak konpontzen arrakasta izan zuten. Ikerketaren datuak teknika kualitatiboen bidez bildu ziren: behaketak ikasgelan, zereginen sekuentziak, galdetegiak, ikasle-talde fokalak eta eztabaidak.
Kasuaren azterketan, irakasleek arazoak planteatzeko dituzten zailtasunetako batzuk azaldu ziren; besteak beste:
- Ikasleek beren eguneroko bizitzarako garrantzitsutzat jotzen dituzten arazoak sortzea.
- Hezkuntza-maila espezifiko batean eskola-curriculumera egokitutako arazoak.
- Autoerregulatu daitezkeen arazoak.
Egilea: Ane Olmedillo
