Estres-mailak edo portaera-arazoak areagotu egin ziren COVID-19aren pandemiaren garaian. Save the Children inkestaren datuen arabera, 11-17 urteko haur eta nerabeen % 83k adierazi zuten sentimendu negatiboak areagotu zirela COVID-19aren pandemiaren ondorioz.
UNICEFen arabera (2020), pandemiaren ondorio txarrak ez ziren berdinak izan haur eta gazte guztientzat. Zaurgarritasun-egoeran dauden pertsonek jasan zuten ondorio psikologiko gehien eta antsietate handiena.
Talde horietako bat egoitza-harreran bizi diren haur eta gazteak dira. Egoera estresagarri berriei egin behar zieten aurre, hala nola familiekiko edo erreferenteekiko harremana eteteari eta egoera pandemikoaren ondoriozko aldaketei. Gainera, eskolak online egin behar izan ziren, eta horrek ere presioak eta arazo teknikoak eragin zituen askotan.
Beren garapen-historia dela eta, egoitzetako nerabeek biztanleria orokorrak baino arazo psikologiko, jokabidezko eta sozial gehiago izan ditzakete. COVID-19aren pandemiari lotutako ziurgabetasunak eta beldurrak gehituz gero, gerta daiteke talde horrek hainbat arazo psikologiko eta osasun mentaleko arrisku handiagoa izatea.
Monicak eta lankideek ikerketa bat egin zuten COVID-19aren lehen konfinamendu-aldi horretan kohesioak nerabeen doikuntza psikologikoan izan dituen ondorioak aztertzeko. Kohesioa pertsonak batzen dituen lotura emozionala da, hau da, partekatutako afektu-, adiskidetasun- eta intimitate-mailak, kideek elkarri ematen dioten konpromisoa eta laguntza.
Emaitzek erakusten dutenez, egoitzako kideek elkarri laguntzen diotenean eta testuinguruan elkarrekintzak positiboak direnean, COVID-19aren pandemiari lotutako erronkak ez dira hain zorrotzak, eta horrek nerabeak desegokitasun psikologikoaren aurka babesten ditu. Emaitza horien arabera, kohesioak nerabeen ondoez emozionala moteltzen lagundu zuen denboran zehar. Kohesio-maila baxuenak denboran zehar ondoez emozionalaren egonkortasun handiagoarekin erlazionatu ziren. Aitzitik, kohesioak gora egin ahala, nerabeen arteko loturak gora egiten du.
Emaitza horiek bat datoz aurreko aurkikuntzekin, kohesioak erronkei aurre egiten laguntzen duela erakusten baitute. Hala, zenbait azterlanek kohesioa kanpoko estresagarrien aurkako babes-faktore gisa iradoki dute.
Itxialdi-neurriek gurasoekiko harreman presentziala hautsi zutela eta bizi-proiektuei buruzko erabaki garrantzitsuak atzeratu zirela kontuan hartuta, emaitza horrek zaintzaile profesionalen garrantzia azpimarratzen du, ingurune seguru eta babestua sortzeko eta nerabeei sor zitezkeen zailtasunei eta erronkei eraginkortasunez aurre egiten laguntzeko.
Egoitzan ematen den denborari dagokionez, zenbat eta denbora gehiago igaro bertan, orduan eta txikiagoa da ondoez mentala.
Hortaz, egoitza-harrerak ez dakar beti nerabeen egokitzeko ezintasuna; izan ere, haien jarrera eta garapen psikologikoa hobetu ditzake.
Egilea: Carlota Oteo
