Haurtzaroan eta nerabezaroan osasun mentala sustatzea gero eta garrantzitsuagoa da, populazio-talde horretan osasun mentaleko arazoen prebalentzia orokorra gora egiten ari delako. Ildo horretatik, OMEren Osasun Mentaleko 2013-2020 aldirako Ekintza Planak nabarmentzen du garrantzitsua dela trebetasunak garatzea pentsamenduak eta emozioak maneiatzeko eta harreman sozialak eraikitzeko, baita ikasteko gaitasuna elementu kritiko gisa hartzea ere, haur eta gazteei zuzendutako osasun mentaleko esku-hartzeetan.
Hortaz, gero eta ebidentzia eta kontzientzia handiagoa dago mundu osoko osasun mentaleko arazoen tamainari buruz; arazo horien erdiak 14 urte bete baino lehen hasten dira, eta bizitza osorako ondorioak dituzten pertsonengan nahiz gizartean.
Erronka global horren izaera multidimentsionala gorabehera, nahitaez ikuspegi integralak eskatzen dituena, esku-hartze askok maila indibidualari bakarrik heltzen dioten konponbideak bilatzen jarraitzen dute.
Gauzak horrela, ikerketa honen helburua haur eta nerabeen osasun mentalean izandako ondorio positiboen ebidentziaren berrikuspen sistematikoa eskaintzea da, hainbat eragileren arteko interakzio eta osagai integrala duten eskola eta komunitateetan egindako esku-hartzeen ondorioz.
Ikerketaren emaitzak pozgarriak dira, osasun mentaleko arazoak dituzten ikasleentzako zein arazo horiek ez dituzten parte-hartzaileentzako onurei buruzko informazioa ematen baitute. Zehazki, laguntza-elkarreraginen sustapena nabarmentzen duten eskoletan eta komunitateetan egindako esku-hartzeek mesede egiten diete haurrei eta nerabeei hainbat alderditan. Besteak beste, eragin positiboak dituzte nahasmendu afektiboen tratamenduan eta prebentzioan, hala nola depresioan eta antsietatean, hobekuntzak dakartzate erasoekin eta portaera-arazoekin lotutako alderdietan, eta ongizatearekin lotutako alderdi psikologikoak indartzen dira, hala nola autokontzeptua, autoestimua, autoeraginkortasuna eta ahalduntzea.
Gainera, azterlanak nabarmentzen du erakunde komunitarioek antolatutako jardueretan parte hartzeak eragin positiboa duela trebetasunen garapenean eta parte-hartzaileen ahalduntze pertsonalean.
Laburbilduz, azterlan horren emaitzek agerian uzten dute haurren eta nerabeen hezkuntzan parte-hartzen duten eragileen arteko elkarreraginean eta laguntzan oinarritutako esku-hartzeek inpaktu esanguratsua eta positiboa izan dezaketela biztanleria-talde horren osasun mentalean eta ongizatean.
Egilea: Ane Olmedillo
