El Diario Feminista-tik itzulita
Lehen eta bigarren hezkuntzako neska-mutilekin lotuta hedabideetan behin eta berriz agertzen diren mota guztietako gehiegikeriek gero eta kezka handiagoa sortzen dute gizartean.
Lehenik eta behin, ekintza horietako askoren larritasunagatik eta eragindako pertsonen bizitzetan duten eraginagatik. Bigarrenik, gertatzen ari diren gainerako gauzen neurria ematen digutelako, hain larriak ez direnak eta isiltasunaren iluntasunean daudelako ezagutzen ez ditugunak. Eta, hirugarrenik, egoera horiek geldiarazi ahal izateko eta kalitatezko harremanetan, hau da, askatasunean, adiskidetasunean eta elkartasunean oinarritutako ingurune alternatiboak sortu ahal izateko, benetan gakoan emango duten jarduerak abian jartzeko beharragatik.
Adin horietako haurrek duten zeregina funtsezkoa da, gizartean eragin handiena duen ikerketak adierazten duen bezala. Maskulinitate Alternatibo Berrien jarrerak dituzten haurrek, hau da, segurtasuna, indarkeriari aurre egiteko ausardia eta berdinen aurrean erakargarritasuna batzen dituztenek, oztopo asko dituzte, indarra eta balioa gal dezaten presionatzen eta behartzen dituztenak.
Gizarte-harremanetan, indar handia izan behar dute segurtasuna mantentzeko, bai menderatzaileak diren mutilek, bai indarkeriazaleenganako erakarpena sentitzen duten neska heterosexualek, beldurtu eta behartu egiten baitituzte isilik gera daitezen. Aurre egin diezaieketen probokazioak mota guztietakoak dira, eta, oro har, ustekabekoak. Pertsona menderatzaileek eta jarrera bortitzekin mesprezuaren, difamazioaren eta mehatxuaren baza jokatzen dute; izan ere, gizarte-fakturarik ez pasatzeaz gain, boterearekiko magnetismoa sentitzen dutenen edo koldarkeria eta posizionatzeko beldurra sentitzen dutenen aurrean balioa handitzen dute.
Jarrera horiek eskolako korridorean, autobusean, patioan edo komunetan agertzen dira. Maskulinitate Alternatibo Berrietako mutilak gaizki utzi nahi dituzte, garrantzi gutxiko baina ikusleen aurrean oso agerikoak diren gaiekin: koldarkeria, gizontasun eskasa, beldurra, txuliarik eza, txibato gisa kokatzea edo ahultasuna dira erasotzat jotzen diren alderdietako batzuk, indarkeria erabiltzeko mehatxuak eta probokazioak alde batera utzita, eta jarrera horiek identifikatzen lagun diezaguketen elementuak dira.
Helduok ez dakigu zer gertatzen ari den, baina jakin behar dugu zein den balio etiko errotuak dituzten haurrek aurkitzen duten zailtasun-maila, eta balioetsi egin behar ditugu jaso ditzaketen laguntzak, eta, aldi berean, adiskidetasun-sareak eta keinu txikiekiko elkartasun-sareak handitzen lagundu dezakegu. Esate baterako, lehen etapatik aurrera, balio horiek partekatzen dituzten haurren espazioak errazteak haien laguntza-sentsazioa areagotuko du, eta haien lagunak biderkatuko ditu. Gainera, eskola eta institutuetatik, elkarrizketa, indarkeriarekiko tolerantzia eta ontasunarekiko jarrera erakargarria oinarri duten jarduerak abian jartzen badira, konturatu gabe, kalitatezko harremanetan inbertitzen ari gara, eta harreman horiek ez dituzte soilik babestuko, baizik eta hainbeste kezkatzen gaituzten erasoen biktima izan daitezkeen pertsona guztiak babestuko dituzte.
Egilea: Josep Maria Canal
