Haurtzaroan eta nerabezaroan osasun mentala sustatzea funtsezkoa da, osasun mentaleko arazoen %50 baino gehiago etapa horietan hasten direlako eta prebalentzia handitzen ari delako.
OMEren arabera, osasun mentala ongizate-egoera da, non pertsonek trebetasunak garatzen, estresari aurre egiten, pentsamenduak eta emozioak maneiatzen eta beren komunitateari laguntzen dioten. OMEren ekintza-planak osasun mentala eta haurren eta gazteen garapenaren alderdi kritikoen arreta sustatzeko beharra nabarmentzen du.
Garcia Carrionen eta kideen artikuluan ikerketen berrikuspen sistematikoa egiten da, eskoletako eta komunitateetako interakzioan oinarritutako esku-hartzeek haurren eta nerabeen osasun mentalean dituzten ondorio positiboak identifikatzeko. Azterlan honen bidez, hainbat eragileren arteko laguntza-interakzioak sustatzen dituzten esku-hartzeek sintoma afektiboak gutxitzean eta haurren eta nerabeen ongizate pertsonala handitzean eragin positiboa dutela erakusten dute. Esku-hartze horiek eskolako giro positiboa, trebetasun sozialak, gaitasun sozio emozionalak eta emaitza akademikoak sustatzen dituzte, portaera disruptiboak murriztuz eta osasun mentalaren aldeko eskola-ingurunea sustatuz. Ondorioz, hobekuntza akademikoak eta osasun mentaleko arazoen prebentzioa lortzen dituzte.
Familien eta komunitateko kideen parte-hartzea funtsezkoa da, eta etxearen eta eskolaren arteko komunikazioa sustatzeak abantailak ditu osasun mentaleko esku-hartzeetarako. Horrela, eskolak espazio ezin hobea bihurtzen dira familiaren eta komunitatearen parte-hartzea errazteko, eta, ondorioz, ahalmen handiago dute guztien arteko elkarreragin positiboak hobetzeko.
Laburbilduz, esan dezakegu haur eta nerabeen osasun mentalean eragin positiboaren ebidentzia aurkitu dela, bai barneko eta kanpoko sintomak murriztean, bai ongizate pertsonala sustatzean. Buru-osasuna bultzatzen duten faktoreek, hala nola gizarte-laguntza eta parte-hartzea, interakzioa elementu nagusi gisa hartzen duten programen bidez handitzen dira. Hala ere, ikerketa gehiago egin behar da elkarreraginak haur eta nerabeen osasun mentalean duen eragin espezifikoari buruz, bai eta ondoriorik onuragarriena duten elkar eragin motak aztertzeko ere.
Egilea: Carlota Oteo
