El Diario Feministatik itzulita
Kultura klasikoari eraso egiteko “feminista” etiketaren erabilera oso antifeministak “Las cuatro babies” salduz askoz diru gehiago irabazten duen merkatuko sektore baten interes partikularrak ezkutatzen ditu Beethovenen 5. sinfonia “El perfume” “El Ramayana” baino. Liburu inprimatuaren egungo krisiaren aurrean, egile batzuek gaizki erabiltzen dute, egile-eskubideengatiko ordainsarien murrizketa dela eta.
Zenbait hedabidek eta sare sozialek autore baten adierazpenak zabaltzen dituzte, Espainiako literatura klasiko guztia emakumeei iseka egitean oinarritzen dela adierazi baitu. Bitxia bada ere, “El Quijote” izan ezik. Besteak beste, baieztapen horrek espainiar literatura klasikoa idatzi zuten emakumeak mespretxatzea eta ikusezin bihurtzea dakar. Era berean, mespretxu bat da gero eta emakume gehiagok libreki aukeratzen dituztela irakurri nahi dituzten obrak, batzuek zer irakurketa komeni zaizkien eta zein ez esateko egiten dituzten saiakera klasikoen aurka matxinatuz.
Argazkia: Canva
Egilea: Ane Lópz de Aguileta
