Periódico Educación-etik itzulita
Maskulinitateak eta talde interaktiboak
Nahi duen edozein irakaslek talde heterogeneoetan antola dezake bere gela, heldu batek ikaskuntza dialogikoa ziurtatuta. Urteak dira ebidentzia zientifikoak areagotzen ari direla, bizikidetza hobetzen den bitartean ikaskuntzak areagotzeko modurik eraginkorrena delako. Aldi berean, mundu osoko herrialdeetan jarduera arrakastatsu hori egiten duten ikasgelen kopuruak ere gora egin du etengabe. Irakasleak maskulinitate alternatibo berriak (NAM, ingelesezko siglak) sustatzeaz arduratzen direnean, gainera, NAM jarrerak sustatzen dituzten talde interaktiboen saioetan berez gertatzen diren egoerak ikusten dituzte.
- Ikasle etorkinen edo gutxiengo etnikoetako ikasleen gurasoak ikusi ditugu beren seme-alabaren ikaskideek beren kulturarekin zerikusia duten gaiei buruz egiten dizkieten galdera bitxi eta adimentsuei erantzuten; ikusi dugu, halaber, zeregin jakin batzuei aurre egiteko edo horiek ebazteko modu desberdinak irakasten dizkiela. Beren adimen kulturala balioetsi egiten da, beste ingurune batzuetan ikasleek gizon horiei buruzko mespretxuzko iruzkinak entzun zituztenean; orain, gizon horiek erreferente bihurtzen dira aurreiritziak eraisten dituzten bitartean, eta ezagutza eta denbora solidarioki ematen dituzte guztiei laguntzeko. Hori gertatzen denean, seme horrek ere segurtasuna irabazten du, batzuetan kultura-aniztasunean zerbait txarra zegoela sumatzen baitzuen.
- Ikasgelako umerik “txulitoena” duela denbora bat “pringaos” deitzen zien haurrei eskerrak ematen ikusi dugu, edo erasotzen ere saiatu zen. Noiz gertatu zen eraldaketa hori? Matematikako jarduera batean multiplo komun minimoa eta zatitzaile komun maximoa nola kalkulatu ulertzen lagundu ziotenean. Hori gertatzen denean, haur hori jarrera nagusi gutxiago eta berdintasunezko jarrera gehiago izaten hasten da.
- Haurra ikusi dugu bere indarkeriazko ekintzen beldur zela, lehen aldiz, zeregin edo arlo jakin bat benetan ondo ematen zaiola jakiteko. Berehalako eraldaketa gertatzen da, sinesteko zaila: taldeak lanean (normaltasun osoz) diharduen bitartean eta haur horrek gainerakoek ulertzeko nola konpon daitekeen azaltzen duen bitartean, irakasleak harriduraz eta emozioz begiratzen du, eta askotan pentsatzen du “beste irakasle batzuei kontatzen badiet, ez didate sinetsiko”. Hori gertatzen denean, haur hori jokabide bortitz gutxiago izaten hasten da, eta parte-hartze handiagoa izaten du eskoletan.
- Ikusi dugunez, talde interaktiboen saioak amaitzean, zorionak ematen zaizkie beren jarrera hobetu duten mutilei, iraganean besteekiko jokabide oldarkorrak eta mespretxuzkoak zituztenean ikasten (edo besteei irakasten) kontzentratu direnei. Eta bat-bateko laudorio horiek jasotzen dituen haurraren irribarreak beti lortzen erraza ez den zerbait adierazten du: bera eta besteak erakargarritasuna irabazteko modu on eta desiragarria hautematen ari dira.
Talde interaktiboetan gertatzen diren gauza gutxi batzuk baino ez dira. Hori pentsatzen duen edonor ados egongo da aipatu ditugun ondorioak maizago gertatzea komeniko litzatekeela esatean. Bada, hori lor daiteke, besterik gabe, saio horiek maizago eginez. Egilea: Luis Miralles 
