Periódico Educación-etik itzulita.

Mikel Legarreta Bilbao Athleticeko prestatzaile fisikoari eta Ander Erice Bilbao Athleticeko analistari elkarrizketa

Athletic Club “unique in the world” futbol taldea da; izan ere, hazi diren inguruneko jokalariak dituen munduko futbol talde bakarra da. Inguruko pertsona askok ezagutzen dute klub honetako jokalariren baten lagunak edo auzokoak dira, eta gertutasun hori nortasun-ezaugarri bat da. Hezkuntzari dagokionez, Athletic beti izan da bere jokalarien etorkizunarekin konprometitutako kluba. Adibidez, ezaguna da Asier Villalibrek partida garrantzitsu bat ez jokatzeaz arduratu zela kluba, hurrengo egunean unibertsitatera sartzeko probaren azterketa baitzuen. Klub honek hezkuntzan duen eragin sozialaz gehiago jakiteko, Mikel Legarreta Bilbao Athleticeko prestatzaile fisikoarekin eta Ander Erice Bilbao Athleticeko analistarekin hitz egin dugu.

Zuen ustez, zer ematen dio Bilbao Athleticek klubean trebatzen ari diren gazteen hezkuntzari?

Mikel: Maila guztietako mutilek eta neskek ez dute soilik futbolean oinarritutako prestakuntza, prestakuntza osoa baizik. Jokalariak goizez ikastetxe ezberdinetara joaten dira eta arratsaldez Lezamara iristen dira eta irakasle batzuekin zelaian eta gimnasioan entrenamenduez gain eskolak ematen dituzte. Atal akademiko horrek pertsona gisa hazten laguntzen die, ez soilik jokalari gisa. Jokalariak beste talde batzuetan bide profesionalari jarraitzen dion edo bide hezitzaileari jarraitzen dion adinera iristen direnean… kasu honetan, jokalariek heziketa dual hori egiteko aukera dute, hau da, entrenamenduak goizetan, eta arratsaldetan ikasketak egiten jarraitzen dute, bai lanbide heziketan, bai unibertsitateko karreran. Aurten ditugun jokalarien % 80 unibertsitateko karrerekin daude. Azkenean, estatistikaz dakigu jokalarien % 2 bakarrik iristen direla lehen taldera, oso datu txikia dela, eta asko azpimarratzen dugu ikasten jarrai dezaten eta jakin dezaten futboletik bizi ezin badira aukera sorta bat izan behar dutela etorkizuna landu ahal izateko.

Ander: Nik gauza bera uste dut, urtebete daramat eta Lezama gutxiago ezagutzen dut, baina ikusi dudanez, entrenatzaileek futbolaren ikuspegi hori ematen dute, baina inplikazio handi samarra dute neska-mutilek oso txikitatik Mikelek esan duenera arte, adin aurreratuetan ikasten jarraitu ahal izan dezaten eta hezkuntzari balio handia eman diezaioten. Azkenean futboletik bizi daitekeen gutxieneko ehuneko bakarra dagoelako.

Klubak zerbait berezia ematen al die jokalariei hezkuntza mailan?

Mikel: Egia da klubean txikitan sartzen direnetik pertenentzia zentzua sortzen dela. Azkenean, klubaren historia eta filosofia guztia lagungarria da jokalaria partaide senti dadin eta ikus dezan klub desberdina dela, berezia dela. Gero, klubak egiten duen proiektu bat ere badago, “Garatuz” izenekoa, etapa bakoitzean gizartearen zeharkako esparru bat lantzen duena. Adibidez, joan den denboraldian haurrek elkarrekin lan egin zuten, mutilek eta neskek aniztasunaren eta berdintasunaren gaia landu zuten, eta etapa bakoitza atal bat lantzen ari da. Jokalari zaharrenak apustuen gaia lantzen aritu ziren, eta hori da gaur egun gure gizarteari eragiten dioten gaietako bat. Orduan, programa honen ardatza jokalariak heztea da, hainbat arlotan, hezkuntzan eta gizartean, jokalariak ez daitezen futbola bakarrik izan, baizik eta ikuspegi askoz ere handiagoarekin.

Ander: Nire kasuan ez ditut hainbeste ezagutzen proiektu horiek, aurten ezagutuko ditudalako. Ikusi dut Mikelek zer esan duen, nola etapa bakoitzak gizarteari eragiten dioten eta garapen pertsonal eta profesionalerako oso garrantzitsuak diren hainbat alderdi lantzen dituen.

Egilea: Garazi Alvarez