Zalantzarik gabe, presio sozialak eragin handia du pertsonek harreman afektibo-sexualak izateko orduan hartzen ditugun erabakietan; eta eragin hori are handiagoa da nerabezaroan, eta horrek egoera askotan erabaki behartuak izatea ekar dezake, adostasunik gabe. Horren arrazoia da elkarrekintzetan diskurtso hertsatzaile bat dagoela, indarkeriarekiko eta eredu nagusi maskulinoekiko harremanekiko erakarpena bultzatzen duena.
Pertsona baten lehen harreman afektibo-sexualek eragin garrantzitsua dute haren etorkizuneko harremanetan. Testuinguru horretan, diskurtso hertsatzaileak leku nabarmena du gazteen berdinen arteko elkarrekintzetan, eta eragin nabarmena du harreman sexualen eta afektiboen adostasunean edo hertsapenean. Presioek haien erabakiak molda ditzakete, eta haien borondatea askatasunez eta kontzienteki adierazteko gaitasuna kaltetu. Adostasunean edo harreman hertsagarrietan sozializatzeak genero-indarkeria sustatu edo prebenitu dezake hasieratik etorkizuneko harremanetan, eta sozializazio hori familietatik, ikastetxeetatik eta berdinen arteko elkarreraginetatik etor daiteke.
Beraz, interakzio horiek, kaltegabeak izan beharrean, erabakigarriak izan daitezke portaera-ereduak sortzeko eta adostasuna edo hertsadura adierazteko lehen harremanak ezartzean, non diskurtso hertsatzailea garrantzi handiko faktore gisa agertzen den bereziki. Ildo horretan, CONSENT bezalako proiektuek garrantzi handia dute. Sexu-harremanetan eta harreman afektiboetan adostasuna edo hertsadura sustatzen duten komunikazio-ekintzak aztertzen ditu proiektu honek, eta, horren ondorioz, komunikazio-dinamika horiek nola eraikitzen diren ulertzeak argi utzi dezake nola prebenitu indarkeria- edo abusu-egoerak nerabeen eta gazteen arteko harreman intimoen esparruan.
Proiektuak 18 eta 25 urte bitarteko 56 gizon eta emakumeak inplikatu zituen dinamika horien konplexutasunaren inguruan ikerketa egiteko, eta komunikazio-metodologia erabiliz, sexu-harremanen testuinguruan komunikazio-ekintza hertsagarriak zein adostasunezkoak aztertu ziren. Aurkikuntzek agerian utzi zuten adostasuna zalantzan jarri edo baztertu zen egoeren prebalentzia, arazo horri aurre egiteko premia agerian utziz. Izan ere, parte-hartzaileen narratiba askotan, sexu-praktika espezifikoetan parte hartzeko jasotako presioari amore eman ziotela nahi ez zutenean ere nabarmendu zen. Berdinen taldearen itxaropenen eraginak, taldeak onartua izateko nahiak eta gehiago baloratzen denaren usteak garrantzi handiagoa izan zuen beren erabakietan beren askatasunak baino.
Beraz, hori guztia kontuan hartuta, ikerketak sexualitatean hezteko beharraren alde egiten du, eta adostasuna dikotomiatik haratago doala nabarmentzen du: “ez da ezetz” eta “bai da”. Harreman bat onartzeak edo baztertzeak ez dakar beti hitzezko komunikazioa, eta adostasunak ez du beti aukera aske bat islatzen, diskurtso hertsatzailearen eragina dela eta. Dinamika horiek sakon ulertuta eta hezkuntzarekin eta prebentzioarekin konpromiso irmoa hartuta soilik lor dezakegu errespetuan, berdintasunean eta elkarrekiko adostasunean oinarritutako harreman intimoak eraikitzea.
Egilea: Ainhoa Bilbao
