Gero eta kasu gehiago ezagutzen ditugu non, banantzearen ondoren, etxeko indarkeria oraindik ere baliatzen da gurasoetako baten gainean, ama normalean, haurren bitartez. Horregatik, oso garrantzitsua da banaketa osteko indarkeria prebenitzeko egoerari eta neurri egokiei buruzko ikerketa bultzatzea eta ezagutzea.
Duela gutxi, gai honi buruz Walshek egindako artikulu zientifiko bat argitaratu da Violence Against Women aldizkari zientifiko ospetsuan. Ikerketan, Ingalaterran eta Galesen ehun espediente judizial baino gehiago aztertu zituen, non, banantzearen ondorengo hazkuntza-konponketak egiteko eskaerekin lotutakoak ziren eta alderdiak kaltea jasateko arriskuan zeudela identifikatu zuen.
Ikerketa honetan arreta berezia jartzen da gurasoetako batek, normalean amak, banantzearen ondoren etxeko abusua jasan zuen kasuetan, eta auzitegiek egoera horiei erantzuteko hartutako ekintzak aztertzen ditu. Ondorioztatu denez, nahiz eta gurasoen eta seme-alaben arteko harremana gauzatu aurretik segurua izango dela bermatzeko betebeharra indartzeko legedian aldaketak egin ziren, auzitegiek segurtasun-neurri egokirik ezarri gabe harremanak antolatzen jarraitzen dute, halakorik ezarriz gero.
Ikerketak erakusten duenez, banandu ondorengo abusuaren benetako prebalentzia dago haurrekin kontaktu-kasuetan. Nabarmentzekoa da auzitegiek ez dituztela arriskuak behar bezala minimizatzen, eta, askotan, abusuen kontakizunei garrantzia kentzen diete. Hori agerian geratzen da behin-behineko agindu judizialetan segurtasun-neurriak funtsik gabe eta desegoki erabiltzen direlako, eta segurtasun-neurri horiek, askotan, arrisku handia duen aita batekin ikuskatu gabeko kontaktu baterako urrats gisa erabiltzen direlako.
Aurkikuntza horiek agerian uzten dute desadostasun argia dagoela legeak eskatzen duenaren eta auzitegietan benetan lortzen denaren artean. Hori dela eta, erabateko berrikuspena eskatzen behar da gurasoen parte-hartzearen presuntzioari buruz eta kontaktua emateko eta kudeatzeko moduari buruz, kontaktu segurua lortzeko.
Beraz, beharrezkoa da ikerketa mota horien neurri arrakastatsuak identifikatzea, segurtasuna bermatzeko eta kaltea prebenitzeko, eta literatura zientifikoak eraginkortzat jo dituen estrategiak aplikatzea.
Argazkia: Pixabay
Egilea: Garazi Alvarez