(Periodico Educacion-etik itzulita)
1986an unibertsitatean lanean hasi nintzenean, katedradunen komentarioak entzun nituen, emakume ederrak adimendunak ez zirela eta emakume adimendunak erakargarriak ez zirela esanez; jakina, ederra izatearen eredu arbitrario nagusitik. Maiz, komentario horiek beren sailetako lankideek errepikatzen zituzten. Ez kasualitatez, gehien egiten zituztenak ikasleak jazartzen zituztenak eta honelako esaldiak esaten zituztenak ziren: «irakasle bihurtzean erakargarritasuna galdu baino lehen heldu behar zaie». Kasualitatez ere, gehien egiten zituzten emakumeak sexu-jazarpen horien konplize aktiboak edo pasiboak ziren, edo lan-jazarpenak egiten zituzten.
Feminista ausart batek honela amaitu zuen doktore-tesiaren irakurketa: «Emakumeak, nahi izanez gero, feministak eta irtirinak izan gaitezke». Hitz horiek askatasun adierazpen publiko bat izan ziren, lehen paragrafoan aipatzen dudan antzinako matxismoaren aurrean, mozorroz aldatzen zena “modernizatzen” baina berbera izaten jarraitzen zuena. Topaketa garrantzitsu batzuen eslogana hauxe izan zen: «ederrak gara, zerrendak gara, denak feministak gara». Horrela, iruzkin matxistak hitzaldi publikoetatik desagertzen joan ziren, bulego okerrenetan sartuz eta haiek baino argiago eta erakargarriago ziren emakumeenganako jeloskortasun itxura hartuz.
Hala ere, jazarpenen biktimei laguntzeko emakume horietako asko nabarmendu zirenean, jeloskortasun profesional eta pertsonal hori jeloskortasun etikoarekin biderkatu zen. Gogo txarrez onar zezaketen irakasle bat azkarra eta erakargarria izatea, baina jada ezin zioten eutsi gainera ona izateari. Platonek hamargarren musa (Safo) deitu zuen egiazko, edertasunezko eta ontasunezko batasun horrek eskema guztiak hausten zituen eta jazarpenen konplize zirenak haserretzen zituen. Baina gero eta emakume eta gizon gehiagok argitzen dituzte agresibitatearen atzean dauden jelosia etikoak, eta hazten ari dira lehen bezain matxista ez den unibertsitatearen oraina eta herritarrek merezi duten bikaintasun zientifiko eta humanoaren etorkizuna.
Egilea: Ramon Flecha
