El Diario Feministatik itzulita
Nazioartean ezinbestekotzat jotzen den irizpide bat biktimei entzutea da, baina elkarrizketarako baldintzak betetzen ez direla diotenek uste dute horrela justifikatzen dutela, ez entzuteaz gain, entzuten dituztenei erasotzea ere.
Irizpide hori balio feministetatik, nazioarteko arauetatik, kanpaina instituzionaletatik… defendatzen da, inpaktu soziala duten ebidentzia zientifikoek hala erakutsi dutelako. Arau horretan bi jarrera oso kontrajarri ere bat datoz. Jarrera batek dio biktimei sinetsi behar zaiela, beste jarrera batek dio ustezko biktimei sinestea edo ez sinestea lekukotasun guztiak entzun ondoren bakarrik egin daitekeela, ustezko erasotzaileak barne. Baina biek diote biktimei entzun egin behar zaiela.
“Elkarrizketarako baldintzak ez dira betetzen” korrontea olatu matxista baten parte da, eta biktimak entzutean, isolatuta ez sentitzean, uneoro salaketa jartzean eta babestuta sentitzean gertatzen ari diren aurrerapenen aurka erreakzionatzen du.
Matxismo hori ez da ingurune jakin batzuetan bakarrik gertatzen, testuinguru desberdinetan ere sartzen ari da, berdintasun-karguak dituzten edo gai horri buruz argitaratzen duten pertsonak barne, eta barkamen hori erabiltzen dute batzuetan biktimen aurka jartzea justifikatzeko, entzun ere egin gabe.
Matxismo horrek erasotzaileei entzutera eta sinestera lerratzen ditu berehala, ustezko biktimek exageratu egiten dutela esatera (entzun gabe), gezurretan ari direla, erotuta daudela esatera. Eta, isolatuta uzten saiatzeko, eraso egiten diete, ez bakarrik haiei, baita entzuten eta babesten dituztenei ere.
Egilea: Mar Joanpere
